Kleine uitdagingen bij het hervinden van werkritme
Wanneer je een tijd niet gewerkt hebt, kun je tegen uitdagingen aanlopen wanneer je weer aan de bak moet. Sommige uitdagingen kun je waarschijnlijk voorzien, andere komen als een verrassing. We zijn vaak gefocust op grote uitdagingen, maar het zijn soms juist die kleine, vervelende dingetjes die ervoor zorgen dat je moeite houdt om je ritme te pakken. Na een gesprek met één van onze kandidaten, werden ook wij weer met de neus op de feiten gedrukt dat uitdagingen op de werkvloer echt van alle kanten kunnen komen.
“Ik was er helemaal klaar voor, dacht ik.”
De kandidaat in kwestie ging vol enthousiasme aan de slag bij een werkgever, nadat hij bij ons met succes een persoonlijk werkfit traject had doorlopen. Na een aantal jaar detentie, moest hij echt weer wennen aan het gewone leven. Stap voor stap hielpen wij hem hierbij. Middels dagbesteding deed hij elke dag weer meer ritme en vertrouwen op. Tot op het punt waarop hij en wij elkaar aankeken en zeiden: we zijn klaar voor de volgende stap. Deze kandidaat had een aardig CV met hierop veel verschillende werkzaamheden, maar geen écht specialisme. Ook had hij geen concreet idee over wat hij wilde. Na een gesprek met een werkgever werd hij echter enthousiast. Hij vond een mooie functie in de binnendienst, waarop hij na een geslaagde kennismaking en sollicitatie werd aangenomen.
Zoals altijd, bleven wij ook na plaatsing van deze kandidaat betrokken. Zijn eerste dagen liepen voorspoedig, maar na de eerste week kregen wij een telefoontje. “Ik was er helemaal klaar voor, dacht ik.” Liet hij weten. Dat was ook zo, met één kleine uitzondering waarop hij niet had gerekend.
Een klein probleem bleek hardnekkiger dan gedacht
In een plaatsing van een kandidaat gaat een behoorlijke voorbereiding zitten, waarbij alle partijen zorgvuldig te werk gaan. Maar ook dan kan er wel eens iets over het hoofd worden gezien.
Deze specifieke kandidaat had tijdens zijn detentieperiode het nodige meegemaakt. Hij had hiervoor manieren ontwikkeld om ermee om te gaan. Eén van die manieren was om zich terug te trekken en op cel een sigaretje te roken. Meneer was en is een flinke roker. Niemand zag dit als een probleem.
Stress versterkte zijn rookgedrag. Ook dat is niets bijzonders. Heel veel mensen hebben hier last van. Hoewel zijn nieuwe baan hem goed beviel, kwam er toch heel wat op hem af. Dit zorgde voor spanning. En door die spanning kreeg hij meer aandrang om te roken. Een aandrang waar hij moeilijk tegen kon vechten. Het probleem was dat zijn werk hem niet in de gelegenheid stelde om regelmatig te roken. Bovendien gold er binnen het bedrijf een strenge niet-roken regel. Om te roken, moest hij naar een speciaal ingerichte zone en dat was buiten pauzes niet te doen.
Voor het eerst sinds het einde van zijn detentie werd hij geconfronteerd met het niet om kunnen gaan met spanning. Zijn gebruikelijke coping mechanisme, roken, was niet mogelijk.
Uitdagingen overwinnen hoort erbij
Bij dit soort hobbels op de weg is het belangrijk om direct actie te ondernemen met alle betrokken partijen. De werkgever stelde zich zeer begripvol op. Natuurlijk was het niet mogelijk om in dit concrete geval uitzonderingen te maken op het beleid. Maar door meneer ruimte te geven om over het probleem te kunnen praten, werd er al wat druk weggenomen. Vervolgens koppelden wij hem aan een van onze coaches. Die ging met hem op zoek naar de ware oorzaak. Het willen roken was namelijk niet het probleem: het onderliggende probleem was niet om weten te gaan met spanning. Door ontspannings- en ademhalingsoefeningen kreeg meneer meer grip op de situatie. Wat bleek? Dit werkte ook op de werkvloer. Door stress en spanning eerder te herkennen én erkennen en te werken aan een nieuwe manier om hiermee om te gaan, werd deze uitdaging overwonnen.
